Gianfranco Pecchinenda (Napoleseko soziologia irakaslea): “Bideojokoek itxura batean dibertitzeko eta denbora pasatzeko balio dute, baina, modu berean, kultur ikuskera birtuala eta teknologikoa txertatzen dute. Nik honi ‘simulazioaren kultura’ deitzen diot. Ez da existitzen, alde batetik, kultura erreala eta, bestetik, irudimenezko kultura, bakarra dagoelako soilik (…) Teknologia berriekin dugun harremana oso konplexua da, benetako errealitatea eta irudimenezkoa nahasten baitira (…) Egun, ‘homogame’ gizaki mota existitzen da, barneraturiko abstrakzio batean jokatzeko gai ez dena eta kanpotik datozen estimulu eta inpultsuei erantzunez bizi dena”.
1 commento:
Gianfranco Pecchinenda (Napoleseko soziologia irakaslea): “Bideojokoek itxura batean dibertitzeko eta denbora pasatzeko balio dute, baina, modu berean, kultur ikuskera birtuala eta teknologikoa txertatzen dute. Nik honi ‘simulazioaren kultura’ deitzen diot. Ez da existitzen, alde batetik, kultura erreala eta, bestetik, irudimenezko kultura, bakarra dagoelako soilik (…) Teknologia berriekin dugun harremana oso konplexua da, benetako errealitatea eta irudimenezkoa nahasten baitira (…) Egun, ‘homogame’ gizaki mota existitzen da, barneraturiko abstrakzio batean jokatzeko gai ez dena eta kanpotik datozen estimulu eta inpultsuei erantzunez bizi dena”.
Posta un commento